Niedawno poznaliśmy pełną tracklistę nadchodzącego albumu Nightwisha „Endless Forms Most Beautiful”. Pojawiają się też pierwsze recenzje krążka w sieci. My przedstawimy Wam utwory zarówno od strony muzycznej jak i znaczeniowej.
1. Shudder Before the Beautiful
(ang. Zadrżyj przed pięknem)
Utwór otwierający album, żywy i porównywalny do „Dark Chest of Wonders”. Tytuł nawiązuje do cytatu z wiersza Roya Fullera: Nawet naukowcy drżą przed pięknem.
Sam orkiestrator Nightwisha – Pip Williams – opisuje utwór w ten sposób:
Klawy rockowy numer, który przyprawi was o dreszcz.
Floor śpiewa wysoko, a także odczuwalny jest dialog pomiędzy keyboardem i gitarą.
2. Weak Fantasy
(ang. Krucha fantazja)
Symfoniczno-teatralny utwór, który bardzo przypomina soundtrack. Póki co niewiele wiemy o jej warstwie tekstowej.
3. Èlan
(fr. Pęd)
Pierwszy singiel promujący płytę, który z początku miał być utworem tytułowym. Tuomas opisuje utwór w następujący sposób:
Leżący u podstaw piosenki motyw jest niczym innym, jak sensem życia, który może być całkiem inny dla każdego z nas. To ważne by poddać się czasem swobodnemu opadowi i nie bać się podążać mniej uczęszczaną ścieżką.
Pełen energii utwór z ciekawymi partiami waltorni z wpadającą w ucho melodią, którą kończy delikatna gitara akustyczna.
4. Yours Is An Empty Hope
(ang. Twoją jest pusta nadzieja)
Utwór jest nawiązaniem do Boskiej Komedii Dantego, a konkretniej do kapłanów i świętych, którzy zostali przeklęci przez swoją chciwość.
Muzycznie jest to mocny, szybki, głośny i agresywny utwór. Opisywany przez niektórych jako „metal symfoniczny w swojej najlepszej odsłonie”. Występuje tutaj wyraźna partia chórów, która również przyprawia o dreszcze.
5. Our Decades In the Sun
(ang. Nasze dziesięciolecia w słońcu)
Tytuł jest cytatem Richarda Dawkinsa:
Szanse rozpoczęcia egzystencji każdego z nas są nieskończenie małe i nawet jeśli wszyscy umrzemy pewnego dnia to i tak powinniśmy czuć się niesamowicie szczęśliwi z naszych dekad w słońcu.
Prawdopodobnie jedyna ballada na albumie. Floor w delikatnym akompaniamencie pianina Tuomasa. Utwór zmienia swój nastrój z melancholijnego na radosny.
6. My Walden
(ang. Mój Walden)
Walden to książka Henry’ego Davida Thoreau o życiu wśród natury. Utwór nie zawiera orkiestry dając miejsce dla folkowego instrumentarium Troya. Jest to pochwała życia w zgodzie z naturą i przestroga do ratowania świata.
Muzycznie jest to folkowo-rockowy utwór, który brzmi dość nowocześnie, inaczej niż poprzednie kawałki zespołu.
7. Endless Forms Most Beautiful
(ang. Nieskończoność formy jest najpiękniejsza)
Utwór tytułowy, który jest cytatem z Karola Darwina O powstaniu gatunków:
Jest coś wspaniałego w takiej wizji życia, z paroma siłami, które wpierw zostały ukształtowane w kilka form lub w jedną formę, podczas gdy planeta ta krążyła zgodnie z niezmiennym prawem grawitacji, z tak prostych początków rozwinęły się nieskończone formy, najpiękniejsze i najcudowniejsze, i dalej się rozwijają.
8. Edema Ruh
Edema Ruh to wędrowni artyści z książki Imię Wiatru Patricka Rothfussa. Jeżdżą po świecie zapewniając rozrywkę, od teatru po występy muzyczne. Podróżują w wagonach, podobnych do tych cyrkowych. W zamian za występy otrzymują od ludzi między innymi jedzenie i nocleg. W pewnym sensie może to być nawiązanie do samego zespołu podczas trasy koncertowej. Kolejny utwór, który nie zawiera orkiestry i podobnie jak w przypadku My Walden – jest tutaj sporo folkowych elementów.
9. Alpenglow
(ang. Łuna w górach)
Łuna w górach to zjawisko optyczne, w którym obserwujemy poziome, czerwone świecące pasmo na horyzoncie po przeciwnej stronie słońca. Przykład:
10. The Eyes Of Sharbat Gula
(ang. Oczy Szarbat Guli)
Jedyny utwór instrumentalny na płycie. Tajemniczy, mroczny z chwytliwą główną melodią, egzotycznymi perkusjonaliami i kontrafagotem. Usłyszymy również chóry w tle.
Kim jest sama Szarbat Gula? Za Wikipedią:
[jest to] afgańska kobieta, która znalazła się na słynnej fotografii wykonanej przez Steve’a McCurry’ego w 1984 roku. W czerwcu 1985 r. zdjęcie trafiło na okładkę magazynu National Geographic. Przez lata Gula była znana jako „afgańska dziewczyna”, aż do początku 2002 roku, gdy została formalnie zidentyfikowana. W chwili wykonania zdjęcia miała ok. 12 lat i przebywała w obozie dla uchodźców w Pakistanie. Fotografia jest porównywana do obrazu Mony Lisy, Leonarda da Vinci, a czasem bywa nazywana nawet „afgańską Mona Lisą”
11. The Greatest Show On Earth
(ang. Największe show na Ziemi)
Albumowy kolos (24 minuty długości), który składa się z pięciu części i jest zwieńczeniem albumu. Tytuł został zapożyczony z książki Richarda Dawkinsa, brytyjskiego zoologa, etologa, ewolucjonisty i byłego profesora Uniwersytetu Oksfordzkiego. Sam Dawkins wziął udział w utworze recytując swoje trzy partie.
Pip Williams o pracy nad tym utworem:
Tuomas poprosił mnie, żebym: „zrobił to ostatecznym zatrzymaniem show – pięknym, melancholijnym, wręcz biblijnym”. Będzie zatem dość bezpośrednio. Ostatnie kilka dni było wypełnione pracą. Tuomas jest zachwycony partyturą numer 11. Utworem, który zamyka album, cieszy mnie to, gdyż jestem zadowolony z tego kawałka. Epicka rzecz. W sumie jestem zadowolony z wszystkich, ale jedenastka jest poniekąd moją ulubioną.
Generalnie w większości Floor śpiewa „normalnie”, ale pod koniec ostatniego utworu możemy usłyszeć również elementy dawnego Nightwisha – śpiew operowy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz